Ninh Binh

maandag 30/8

We hebben goed geslapen onder de klamboe. Geen last gehad van muggen of andere insecten. De gecko's zijn netjes tegen de wand van onze hut blijven hangen.

We hebben vanop onze bamboe bedden [werkelijk alles is deze hut is gemaakt van bamboe, op de lavabo en wc pot na] hebben we een mooi zicht op een weids moerasveld met lotusbloemen. Na een snel ontbijtje van pancakes en broodje ei, wandellen we met ons gevieren naar het punt waar we gisteren werden gedropt met de taxi. Vandaag voorspelt een warme zonnige dag te worden. Onze eerste stop is de Bai Dinh pagode welke diep in het woud ligt. Het is het grootste Budhistische complex van Vietnam en nog maar recentelijk voltooid in 2010. De site is van ver herkenbaar aan de hoge pagode welke oprijst in deze groene heuvelachtige omgeving. De site is zo immens groot dat we met een karretje beneden aan de voet van het complex worden afgezet om dan langsheen de gaanderijen met honderden boedhas en beelden van belangrijke religieuze figuren. De uitstekende delen van blauwe steen zijn gepolijst doordaat de passanten elk beeld aanraken op hun weg naar boven. Het zijn vele trappen naar boven. Peter heeft ze geteld ze komen telkenmale per groepjes van negen of elf. Er zijn een drietal binnenpleien geflankeerd met een grote tempel. Een ervan huisvest een gigantische boedha van ca 10 meter en weegt maar liefst 100 ton. Het is maf dat er vandaag de dag nog zulke gigantische religieuze bouwwerken worden gemaakt, Net zoald de gigantische gong welke we eerder zagen, hebben ze ook hier de tempel rondom het kunstwerk gebouwd. Allemaal zeer grotesk met pracht en praal dat veel middellen moet hebben gekost. De prioriteiten liggen hier toch wel anders. De bouw van grootse kathedralen hebben wij al ver achter ons gelaten. Of dat beter is weet ik niet....de focus ligt hier nog op het grootse en mystieke ....niet zozeer het eigen profijt, belang en status zo alomtegenwoordig bij ons.

De kinderen hebben het zo naderhand wel gehad met al deze symboliek en altaren vol lekkers ...de innerlijke maag wil gespijsd worden. We laten de hoge pagodetoren links liggen en eten een hapje op de parking. Aiko en Quinten zijn ondertussen ook al heel gesteld geworden op het gezelschap van Marjan en Peter.

Peter is kersvers gepensioneerd leerkracht . Heel attent , begripvol met  veel gevoel voor humor. Hij maakt dan ook leuke grapjes waar ze vaak van in een deuk liggen. Marjan is veel minder extravert maar heel geinteresseerd en lief met Aiko.

Na een eenvoudige maaltijd en een vreemde geldwisseltruk waar we de pointe nooit van zullen achterhalen,  rijden we naar Trang An voor een boottocht langs grotten en tempels. Met vijven gezeten in een klein bootje en een jonge dame roeit ons mee over de rivier. We krijgen ook een paar kleine peddels om mee te roeien uit sympathie zeg maar. Het vrouwtje doet het harde werk vanonder het kleine parasolltje beschermd tegen de felle priemende zon. Wederom een mooie omgeving tussen de hoge  groenig begroeide rotswanden en heuvels. Na de tweede tempel moeten allen helemaal plat tegen de bodem gaan liggen. omdat we een heel nauwe lange grottunnel doorgaan. Niet echt comfortabel maar het is wel heel krap hoor. We komen langs de andere kant van de heuvel uit op een mooi turquoize gekleurd meertje, volledig omsloten door bergrotsen. Een verborgen meertje met een idylisch tempeltje langs de oever. Het heeft iets Tolkien achtigs. Wat mij vooral blijft verbazen is hoe ze al dat materiaal en die vier gigantische houten pilaren waaraan de tempel is opgetrokken, hier hebben gekregen.

Straf. Het ziet er allemaal heel romantisch en vredig uit maar het heeft bloed, zweet en tranen gekost.We roeien verder en opnieuw door een ander smal lang gangenstelsel naar een derde en laatste tempel. We voeren langs een meertje waarin het midden een kleine paggode lijkt te drijven op het water. Een man onderin bespeelt een wat vreemd eensnarig instrument welke hoge schelle klanken voorbrengt die worden versterkt door de omliggende hoge rotswanden. Zeer sferisch  en mystiek. We werpen een blik op de buitenzijde vd tempel en genieten met ons ijsje van de voorbij sjoffelende toeristen. Sommige chinese jonge deernes wanen zich net filmsterren op hun stilletto hielen en opzichtige jurkjes. De selfiestick in de aanslag uiteraard. Anderen maken echt wel stijl met halfdoorkijkjurkjes, de typische kegelvormige hoet, een waaiertje.....en als het kan nog een klein hondje erbij met hetzelfde hoetje op...Tempels afzien is best entertainend.Het is midddels laat op de middag maar we vragen de taxichaufeur om nog even naar de Hoa Lu te rijden. Dit is was de voormalige hoofstad van Vietnam rondom 1000 nC. Oit heeft indze prachtige groene omgeving van karstrotsen en rijstvelden een citadel gestaan. Wat nu nog rest zijn twee 17de eeuwse tempels.

Onze taxi chauffeur had ons met een handgebaar al duidelijk gemaakt dat het te laat is en ondankt dat de ticketloketten gesloten zijn, kunnen we zo de tempel binnenwandelen. De tempel ligt er heel stil en vredig bij. We zijn de enige bezoekers. Het is een heel erg klein complex ten op zichte wat we vanochtend zagen. De tand des tijds is hier voelbaar. De natuur doet hier zijn werk en de strakke geijkte  symmetriische architectuur wordt verzacht door groen en zwartgeblakerde muren in deze vochtige omgeving. Ook de  uit vorm gegroeide struiken en laag overhellende bomen over de lotus vijvers, geven de tempels een tijdloos en vredige karakter. Peter heeft in heen vande portieken achteraan de tempel een slang gespot. Aiko en Quiten zijn heel gefacineerd door de opgekrulde slang. Peter slaagt erin met zijn profesionele camera een goede close up foto te maken. Hij maakt geweldig mooie fotos en neemt daar vaak ook de tijd voor. Met gsmfotos stellen daartegenover niet veel voor. Dan denk ik vaak waarom heb ik mijne thuisgelaten...het is keuzes maken he. 

Je kan ook hier nog een tijdje wandellen en genieten van tempels en nauurschoon maar we kiezen er toch voor om naar onze guesthouse te gaan. Het zal niet meer lang duren wanneer de donkerte valt ....en de regen. Net zoals we gisteren toekwamen.